بررسی رابطه بین سرمایه گذاری مسکونی و تولید ناخالص داخلی در حضور تجارت خارجی در ایران

چکیده طی دو دهه گذشته، اقتصاد ایران شاهد پرنوسان ترین تغییرات ادواری در بخش مسکن بوده است. با توجه به اهمیت روز افزون تجارت بین الملل و وابستگی کشورها به یکدیگر، این مطالعه به بررسی اثر سرمایه گذاری مسکونی و سرمایه گذاری غیرمسکونی بر تولید ناخالص داخلی ایران در اقتصاد باز، و همچنین بررسی نقش ترکیبات تولید ناخالص داخلی بر سرمایه گذاری مسکونی و غیرمسکونی با وجود تجارت خارجی در مدل، می پردازد. با توجه به اینکه ایران دارای اقتصاد باز است و خالص صادرات نقش مهمی در تغییرات تولید ناخالص داخلی ایفا می کند، تمرکز این تحقیق بر تفاوت اثر سرمایه گذاری مسکونی و غیرمسکونی در اقتصاد باز و اقتصاد بسته معطوف می باشد. برای تحلیل شوک های سرمایه گذاری بر gdp و بررسی اثر ترکیبات gdp بر سرمایه گذاری مسکونی و غیرمسکونی، در این تحقیق از مدل تصحیح خطای برداری و داده های فصلی 1-1370 تا 4-1386 استفاده شده است. نتایج توابع عکس العمل تعمیم یافته نشان می دهد که 1- سرمایه گذاری غیرمسکونی در اقتصاد بسته از اهمیت بیشتری نسبت به سرمایه گذاری مسکونی در تولید ناخالص داخلی برخوردار است. اما در اقتصاد باز اثر سرمایه گذاری مسکونی افزایش یافته بطوریکه اثر آن بر gdp بیشتر از اثر سرمایه گذاری غیرمسکونی است. در هر دو مدل اقتصاد باز و مدل اقتصاد بسته، مصرف و مخارج دولت بیشترین اثر را بر تولید ناخالص داخلی داشته اند. 2- مخارج دولت تأثیر غالب را در اثرگذاری بر هر دو نوع سرمایه گذاری داشته است. اثر سرمایه گذاری مسکونی بر سرمایه گذاری غیرمسکونی نسبتاً شدید بوده در حالیکه سرمایه گذاری غیرمسکونی تأثیر کمی بر سرمایه گذاری مسکونی داشته است. حضور خالص صادرات در مدل باعث ایجاد تفاوت های زیادی در نتایج شده است بطوریکه از میزان اثرگذاری مخارج دولت و مصرف بر سرمایه گذاری ها کاسته اما تأثیر چندانی بر اثرگذاری سرمایه گذاری ها بر یکدیگر نداشته است. یافته های بدست آمده از تجزیه واریانس متعامد (vdcs) نیز نتایج توابع عکس العمل تعمیم یافته را تأیید کرده است.